De materialen van medische hulpmiddelen kunnen grofweg worden onderverdeeld in twee categorieën: metalen en polymeren. De eigenschappen van metalen materialen zijn relatief stabiel en goed bestand tegen verschillende sterilisatiemethoden. Daarom wordt de tolerantie van polymeren vaak meegewogen bij de keuze van sterilisatiemethoden. De meest gebruikte medische polymeren voor medische hulpmiddelen zijn voornamelijk polyethyleen, polyvinylchloride, polypropyleen, polyester, enz., die allemaal een goede materiaalaanpassing hebben.ethyleenoxide (EO)sterilisatiemethode.

EOis een breedspectrum sterilisatiemiddel dat verschillende micro-organismen bij kamertemperatuur kan doden, waaronder sporen, tuberculosebacteriën, bacteriën, virussen, schimmels, enz. Bij kamertemperatuur en druk,EOis een kleurloos gas, zwaarder dan lucht, met een aromatische ethergeur. Bij een temperatuur lager dan 10,8 °C wordt het gas vloeibaar en wordt het een kleurloze, transparante vloeistof bij lage temperaturen. Het kan in elke verhouding met water worden gemengd en kan worden opgelost in gangbare organische oplosmiddelen. De dampspanning van EO is relatief hoog, waardoor het sterk doordringt in de gesteriliseerde items, de microporiën kan binnendringen en de diepere delen van de items kan bereiken, wat bevorderlijk is voor een grondige sterilisatie.

Sterilisatietemperatuur

In deethyleenoxideIn een sterilisator neemt de beweging van ethyleenoxidemoleculen toe naarmate de temperatuur stijgt, wat bevorderlijk is voor het bereiken van de betreffende onderdelen en het verbeteren van het sterilisatie-effect. In het productieproces zelf kan de sterilisatietemperatuur echter niet onbeperkt worden verhoogd. Naast energiekosten, apparatuurprestaties, enz., moet ook rekening worden gehouden met de invloed van de temperatuur op de productprestaties. Te hoge temperaturen kunnen de afbraak van polymeermaterialen versnellen, wat kan leiden tot ongeschikte producten of een verkorte levensduur.Daarom ligt de sterilisatietemperatuur van ethyleenoxide doorgaans tussen 30 en 60℃.

Relatieve vochtigheid

Water is een deelnemer aan deethyleenoxideSterilisatiereactie. Alleen door een bepaalde relatieve vochtigheid in de sterilisator te garanderen, kunnen ethyleenoxide en micro-organismen een alkyleringsreactie ondergaan om het sterilisatiedoel te bereiken. Tegelijkertijd kan de aanwezigheid van water de temperatuurstijging in de sterilisator versnellen en een gelijkmatige verdeling van warmte-energie bevorderen.De relatieve vochtigheid vanethyleenoxidesterilisatie bedraagt ​​40%-80%.Als het percentage lager is dan 30%, kan de sterilisatie gemakkelijk mislukken.

Concentratie

Nadat de sterilisatietemperatuur en de relatieve vochtigheid zijn bepaald,ethyleenoxideConcentratie en sterilisatie-efficiëntie vertonen over het algemeen een kinetische reactie van de eerste orde, dat wil zeggen dat de reactiesnelheid toeneemt met de toename van de ethyleenoxideconcentratie in de sterilisator. De groei ervan is echter niet onbeperkt.Wanneer de temperatuur 37°C overschrijdt en de concentratie ethyleenoxide groter is dan 884 mg/L, komt het in een reactietoestand van de nulde orde terecht, en deethyleenoxideconcentratie heeft weinig effect op de reactiesnelheid.

Actietijd

Bij sterilisatievalidatie wordt doorgaans de halve-cyclusmethode gebruikt om de sterilisatietijd te bepalen. De halve-cyclusmethode houdt in dat, wanneer andere parameters dan de tijd ongewijzigd blijven, de actietijd achtereenvolgens wordt gehalveerd totdat de kortste tijd is bereikt waarop de gesteriliseerde items een steriele toestand bereiken. De sterilisatietest wordt driemaal herhaald. Als het sterilisatie-effect kan worden bereikt, kan dit worden bepaald als een halve cyclus. Om het sterilisatie-effect te garanderen,de daadwerkelijk bepaalde sterilisatietijd moet minimaal tweemaal de halve cyclus zijn, maar de actietijd moet worden gerekend vanaf het moment dat de temperatuur, relatieve vochtigheid,ethyleenoxideconcentratie en andere omstandigheden in de sterilisator voldoen aan de sterilisatievereisten.

Verpakkingsmaterialen

Verschillende sterilisatiemethoden stellen verschillende eisen aan verpakkingsmaterialen. De aanpasbaarheid van de gebruikte verpakkingsmaterialen aan het sterilisatieproces moet in overweging worden genomen. Goede verpakkingsmaterialen, met name de kleinste, hangen direct samen met het sterilisatie-effect van ethyleenoxide. Bij de keuze van verpakkingsmaterialen moeten in ieder geval factoren zoals sterilisatietolerantie, luchtdoorlatendheid en antibacteriële eigenschappen in overweging worden genomen.EthyleenoxideVoor sterilisatie is het noodzakelijk dat verpakkingsmaterialen een bepaalde luchtdoorlaatbaarheid hebben.