Zijn er andere planeten waarvan de omgeving vergelijkbaar is met die van ons?Dankzij de vooruitgang van de astronomische technologie weten we nu dat er duizenden planeten rond verre sterren draaien.Een nieuwe studie toont aan dat sommige exoplaneten in het heelal dat wel hebbenheliumrijke sferen.De reden voor de ongelijke grootte van de planeten in het zonnestelsel houdt verband met deheliuminhoud.Deze ontdekking kan ons begrip van planetaire evolutie bevorderen.

Mysterie over de grootteafwijking van planeten buiten ons zonnestelsel

Pas in 1992 werd de eerste exoplaneet ontdekt.De reden waarom het zo lang duurde om planeten buiten het zonnestelsel te vinden, is dat ze worden geblokkeerd door sterlicht.Daarom hebben astronomen een slimme manier bedacht om exoplaneten te vinden.Het controleert het dimmen van de tijdlijn voordat de planeet zijn ster passeert.Op deze manier weten we nu dat planeten ook buiten ons zonnestelsel veel voorkomen.Minstens de helft van de zonachtige sterren heeft minstens één planeetgrootte, variërend van de aarde tot Neptunus.Aangenomen wordt dat deze planeten een atmosfeer van "waterstof" en "helium" hebben, die bij de geboorte werden verzameld uit het gas en stof rond de sterren.

Vreemd genoeg varieert de grootte van exoplaneten echter tussen de twee groepen.De ene is ongeveer 1,5 keer zo groot als de aarde en de andere is meer dan twee keer zo groot als de aarde.En om de een of andere reden zit er nauwelijks iets tussenin.Deze amplitudeafwijking wordt "straaldal" genoemd.Aangenomen wordt dat het oplossen van dit mysterie ons helpt de vorming en evolutie van deze planeten te begrijpen.

De relatie tussenheliumen de grootteafwijking van exoplaneten

Een hypothese is dat de grootteafwijking (dal) van planeten buiten ons zonnestelsel verband houdt met de atmosfeer van de planeet.Sterren zijn buitengewoon slechte plaatsen, waar de planeten constant worden gebombardeerd door röntgenstralen en ultraviolette stralen.Er wordt aangenomen dat dit de atmosfeer heeft gestript, waardoor er slechts een kleine rotskern overbleef.Daarom besloten Isaac Muskie, een doctoraatsstudent aan de Universiteit van Michigan, en Leslie Rogers, een astrofysicus aan de Universiteit van Chicago, om het fenomeen van planetaire atmosferische stripping te bestuderen, wat "atmosferische dissipatie" wordt genoemd.

Om de effecten van warmte en straling op de atmosfeer van de aarde te begrijpen, gebruikten ze planetaire gegevens en natuurkundige wetten om een ​​model te maken en 70.000 simulaties uit te voeren.Ze ontdekten dat miljarden jaren na de vorming van planeten waterstof met een kleinere atoommassa eerder zou verdwijnenhelium.Meer dan 40% van de massa van de atmosfeer van de aarde kan bestaan ​​uithelium.

Het begrijpen van de vorming en evolutie van planeten is een aanwijzing voor de ontdekking van buitenaards leven

Om de effecten van warmte en straling op de atmosfeer van de aarde te begrijpen, gebruikten ze planetaire gegevens en natuurkundige wetten om een ​​model te maken en 70.000 simulaties uit te voeren.Ze ontdekten dat miljarden jaren na de vorming van planeten waterstof met een kleinere atoommassa eerder zou verdwijnenhelium.Meer dan 40% van de massa van de atmosfeer van de aarde kan bestaan ​​uithelium.

Aan de andere kant, planeten die nog waterstof bevatten enheliumhebben een uitdijende atmosfeer.Daarom, als de atmosfeer nog bestaat, denken mensen dat het een grote groep planeten zal zijn.Al deze planeten kunnen heet zijn, worden blootgesteld aan intense straling en hebben een hogedrukatmosfeer.Daarom lijkt de ontdekking van leven onwaarschijnlijk.Maar als we het proces van planeetvorming begrijpen, kunnen we nauwkeuriger voorspellen welke planeten er zijn en hoe ze eruit zien.Het kan ook worden gebruikt om te zoeken naar exoplaneten die leven kweken.